Pięć lat minęło od śmierci Romana Burzyńskiego, nauczyciela historii, wiedzy o społeczeństwie oraz wieloletniego opiekuna Samorządu Uczniowskiego. Obecnie do szkoły chodzą uczniowie, którzy poznać Go mogą tylko dzięki wspomnieniom osób z Nim pracujących oraz absolwentów Królówki. Chcielibyśmy, aby pamięć o dobrym nauczycielu została w murach tej szkoły. Grono przyjaciół
i współpracowników postanowiło ustanowić Nagrodę dla Najlepszego Humanisty Królówki
im. Romana Burzyńskiego. Nagroda ta będzie przyznawana wybitnym uczniom naszej szkoły, pierwszą edycję przewidujemy w tym roku szkolnym. Symbolem nagrody będzie kubek, nieodłączny atrybut profesora Burzyńskiego.

Ogłaszamy zatem konkurs dla uczniów i absolwentów Królówki na projekt nadruku na kubku - regulamin konkursu w załączeniu.

Sylwetkę śp. Romana Burzyńskiego przypomina dr Łukasz Oliwkowski.

Ten Nauczyciel był jednym z filarów III LO w Inowrocławiu, nie tylko znakomitym nauczycielem historii i wiedzy o społeczeństwie, wychowawcą, ale także kompozytorem dobrej energii „Królówki”.

Ten Nauczyciel wiedział jak historię opowiedzieć. Czuł, że wiedza zawarta w podręczniku to tylko fragment rzeczywistości, jedna z jej interpretacji. Dlatego nauczał przy użyciu całego swojego bogatego doświadczenia pedagogicznego, w którym najważniejszy nie jest suchy wykład pryncypialnych zasad, ale żywa relacja z uczniem. I wyczuwało się, że słowo Uczeń zawsze wymawiał wielką literą.

Ten Nauczyciel przyczynił się do tego, że Królówkę postrzega się jako liceum Uczniom przyjazne. Rozumiał, że w pracy nauczyciela równie ważna co umiejętność mówienia, jest umiejętność słuchania. Podkreślają to wszyscy jego wychowankowie. Tak... To był nauczyciel, który słuchał. Wysłuchiwał. Nie tylko patrzył, ale widział. Z wrażliwością pomagał. Rozwijał nie oceną, a pełnym pasji przekonaniem, że humanistyczna wiedza i umiejętność rozmowy są podstawą człowieczeństwa. Podstawą bycia, a nie posiadania. W praktyce wartość dyskusji propagował poprzez organizowanie debat oksfordzkich.

Ten Nauczyciel rozwinął w „Królówce” kreatywnie działający Samorząd Uczniowski. Samorząd samodzielny, którego członkowie współpracują ze sobą, a nie konkurują. Samorząd ukierunkowywany a nie prowadzony za rękę. Animował jego przedsięwzięcia z pełną świadomością znaczenia słowa animować – ożywiać ducha.

Ten Nauczyciel roztaczał aurę. Z jego sali 21 – czakramu dobrej energii - dobiegały dźwięki ambitnej muzyki. Przechadzał się w tych dźwiękach z kubkiem kawy, ciesząc się, że może spotykać młodych ludzi i rozmawiać z nimi. Właśnie: rozmawiać z młodzieżą, a nie tylko do niej mówić. I młodzież tę pedagogiczną pasję czuła. Lubiła jego styl bycia – pełen kontrolowanej swobody i kultury osobistej jednocześnie.

Ten Nauczyciel stworzył w szkole humanistyczną klasę akademicką. Inicjował pomysły. Realizował plany. Do pewnego momentu postępowało się za nim zgodnie z pedagogiczną ideą Vade mecum: Pójdź za mną. Otworzył furtki. Potem jednak pozwalał działać samodzielnie.

Ten Nauczyciel był jak pień mocnego drzewa. Idee z nim związane , inspiracje, wspomnienia rozgałęziają się... Wzbudzał szacunek nie siłą instytucji, która stoi za nim, ale mocą pozytywnej osobowości.

Ten nauczyciel to Profesor Roman Burzyński. Dobry duch „Królówki”.

Lekcja historii z Nim ... trwa.